Χλωρίδα της Σάμου

Το κλίμα, το έδαφος, το ανάγλυφο και η θέση του νησιού, που βρίσκεται στο όριο της Ευρωπαϊκής και της Ασιατικής χλωρίδας, συντελούν στο να διαθέτει η Σάμος  μια πλούσια χλωρίδα και βλάστηση, που δεν συναντάται σε κανένα άλλο νησί του Αιγαίου, με πάρα πολλά ενδημικά φυτά, ιδίως στο βουνό Κέρκης.

Τα φρύγανα είναι φυτά ανθεκτικά στη ξηρασία, αναπτύσσονται σε ξηρές ασβεστολιθικές κυρίως περιοχές και γεμίζουν την ατμόσφαιρα με τη μυρουδιά των αιθέριων ελαίων που περιέχουν. Το χειμώνα έχουν μεγάλα φύλλα, ενώ το καλοκαίρι πιο μικρά για οικονομία νερού.  Οικοσυστήματα με τέτοια φυτά, συναντώνται περισσότερο στις ξηρές πετρώδεις περιοχές του νοτίου τμήματος και κυρίως στον Κέρκη, χωρίς να απουσιάζουν και απο τα άλλα. Αυτά είναι το θυμάρι, η ασφάκα, η αστοιβή, το θρούμπι, το φασκόμηλο, ο σιδερίτης (τσάι του βουνού), η ρίγανη και πλήθος άλλων, που συνυπάρχουν με γεώφυτα που εμφανίζονται το Φθινόπωρο, όπως το κυκλάμινο, η ανεμώνα, η σκυλοκρεμίδα, και πολλά άλλα.

Τα Αείφυλλα, σκληρόφυλλα, ή μακία  αποτελούνται από βαθύρριζα φυτά (θάμνους) με μικρά σκληρά και αγκαθωτά φύλλα, για την αντιμετώπιση της καλοκαιρινής ξηρασίας. Τέτοια είναι τα πουρνάρια, οι κουμαριές, οι σκίνοι,  οι χαρουπιές, οι αγριελιές, οι ασπάλαθοι, τα σπάρτα, τα ρείκια και άλλα.  Τέτοια οικοσυστήματα (λόγω ξηρασίας) κυριαρχούν στο νότιο τμήμα και στο Κέρκη, ανάμεικτα με φρύγανα και με φτωχή κατά το πλείστον βλάστηση. Στα πιο υγρά τμήματα, όπου υπάρχουν, έχουν πλουσιότερη βλάστηση και είναι ανάμεικτα με πεύκα. 

Μεσογειακά δάση κωνοφόρων συναντάμε σε εκτεταμένες περιοχές του νησιού. 

Η τραχεία πεύκη επικρατεί στα χαμηλά και σχηματίζει μεγάλα δάση καλά ανεπτυγμένα, κυρίως στο βόρειο  τμήμα και τις ορεινές περιοχές. Στο νότιο τμήμα τα δάση είναι λιγότερα με πιο φτωχή βλάστηση, που έχουν πάθει σοβαρές ζημιές απο τις φωτιές τα τελευταία χρόνια. Στης βορειοανατολικές και τις βόρειες περιοχές του Κέρκη και σε μερικές άλλες ακόμα, υπάρχουν δάση από κυπαρίσσια και από διάφορα είδη κέδρων. 

Σε υψόμετρο πάνω των 700 μέτρων και κυρίως στην Άμπελο, υπάρχουν εκτεταμένα δάση μαύρης πεύκης, που είναι φυτό της μεσευρώπης και ίσως η ζώνη της Σάμου είναι η νοτιότερη όπου συναντάται.

Μεταξύ των δασών αυτών και στον υπώροφό τους, συναντώνται φυτά της μακίας.

Σε οικότοπους υγρών περιοχών επικρατεί υψηλή εδαφική και ατμοσφαιρική υγρασία, η βλάστηση είναι πολύ πλούσια και εκτός των άλλων φυτών συναντώνται ο πλάτανος, η δάφνη, η πικροδάφνη, η λεύκα, η ιτιά, η λυγαριά και πολλά  αναρριχόμενα που πολλές φορές δημιουργούν ένα αδιαπέραστο σύνολο. 

Σαν τέτοιοι οικότοποι μπορούν να αναφερθούν οι παρόχθιες περιοχές του Ιμβράσου, του ρέματος της Καστανιάς με τους καταρράκτες στο Ποτάμι, του Καρλοβάσου, το Κακόρεμα των Μανωλατών με τα περίφημα πλατανάκια και αηδόνια, η περιοχή Πνακά κάτω από τους Βουρλιώτες, η περιοχή Κούτσι, έξω από τον Πύργο και πολλοί άλλοι.