προβολή ταινία “ΣΗΜΑΔΕΜΈΝΕΣ ΚΑΡΔΊΕΣ”

• Περιγραφή εκδήλωσης

Η Κινηματογραφική Λέσχη Σάμου στα πλαίσια τού προγράμματος προβολών 2019-2020, θα προβάλει 24 ταινίες από τις 05/10/2019 έως 28/03/202, κάθε Σάββατο στις 21:15, στο Αμφιθέατρο της Περιφερειακής Ενότητας Σάμου.

Το Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020, στις 21:15, θα προβληθεί η ταινία “ΣΗΜΑΔΕΜΈΝΕΣ ΚΑΡΔΊΕΣ”

Πληροφορίες Τ. 6977533272, 6979984473 και 6937197922 ή στο Facebook

Ένα σαρκαστικό ρουμάνικο «Μαγικό βουνό», βασισμένο στη ζωή και στο έργο του λογοτέχνη Μαξ Μπλέτσερ.

Από τη Βλαχία του 1835 στη Μαύρη Θάλασσα του 1937. Ο Ράντου Ζούντε, ο οποίος μας είχε εντυπωσιάσει πέρυσι με το ασπρόμαυρο «Aferim!», αλλάζει ριζικά κινηματογραφικό ύφος, χωρίς όμως να εγκαταλείπει πλήρως το αφηγηματικό στιλιζάρισμα. Με παλιομοδίτικο, τετράγωνο κάδρο και ακίνητα πλάνα που συχνά παραπέμπουν σε ζωγραφικούς πίνακες, ο Ρουμάνος σκηνοθέτης εμπνέεται από τη ζωή και το έργο του λογοτέχνη Μαξ Μπλέτσερ (1909-1938), μεταφέροντάς μας σε ένα νοσοκομείο στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας το καλοκαίρι του 1937. Εκεί νοσηλεύεται ο νεαρός συγγραφέας Εμάνουελ, ο οποίος πάσχει από φυματίωση των οστών. Ακινητοποιημένος στο κρεβάτι, από τη μία νιώθει αποκομμένος από μια πραγματικότητα που συνεχίζει να εξελίσσεται ερήμην του, από την άλλη όμως κάνει φιλίες, ερωτεύεται, συμμετέχει σε γλέντια και βιώνει απογοητεύσεις, ανακαλύπτοντας έτσι μια καινούργια ζωή την οποία προσπαθεί να ζήσει στο έπακρο.

Μέσα από έναν οριζοντιωμένο ήρωα, έναν μικρόκοσμο ασθενών, γιατρών, επισκεπτών και νοσοκόμων αλλά και τα κείμενα του Μπλέτσερ, ενός Βαλκάνιου Κάφκα που στέκεται κυνικός απέναντι στα ανθρώπινα πάθη, ο Ζούντε ζωντανεύει την πολυτάραχη Ευρώπη της δεκαετίας του ’30, έτοιμη να ξεκινήσει ένα νέο πόλεμο απέναντι στον εαυτό της. Έχοντας στο νου τους το εμβληματικό «Μαγικό βουνό» του Τόμας Μαν, οι «Σημαδεμένες Καρδιές» ανοίγουν διάλογο με τα φαντάσματα ενός νοσταλγικού και την ίδια στιγμή εφιαλτικού παρελθόντος.

Προσπαθούν να καταλάβουν πότε οι άνθρωποι φτάνουν, χωρίς να το αντιληφθούν, στο «παραπέντε» της Ιστορίας και πώς καταφέρνουν να στέκονται τυφλοί μπροστά σε μια ολοφάνερη επικείμενη καταστροφή. Έτσι οι συζητήσεις του Εμάνουελ και των υπόλοιπων τροφίμων περί φιλοσοφίας, ερωτικής επιθυμίας και πολιτικής παίρνουν μπροστά στον αποστασιοποιημένο φακό τού (λιγάκι αυτάρεσκα σνομπ) Ζούντε, ο οποίος κρατά σταθερή «απόσταση ασφαλείας» από τα τεκταινόμενα, μια ειρωνικά μελαγχολική, υπαρξιακά πικρή διάσταση. Αυτή την οποία έχουν όλα όσα κάνουν εκείνοι που, πάσχοντες από μια αρρώστια που τους τρώει εσωτερικά, προσπαθούν μάταια να αλλάξουν το προδιαγεγραμμένο μέλλον τους.