Νεοχώριο

Στα γρήγορα

Υψόμετρο χωριού 275 m
Έκταση χωριού 0,01 km²
Περιφέρειας μέσο υψόμετρο 270 m, ημιορεινό
Περιφέρειας μέση έκταση 6,57 km²
Πληθυσμός 2011:63, 2001: 84, 1981: 154, 1961: 202, 1920: 321, 1886: 482, 1864: 436, 1828: 399 κάτοικοι.
Έκταση ανά άτομο 219 m² ανά άτομο.
Οικονομία στηρίζεται κυρίως στην γεωργία (ελαιοκαλλιέργεια).

Επάνω

Περιγραφή

Το χωριό Νεοχώριο βρίσκεται στα νότια του νησιού, στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του βουνού “Άμπελος” (ή Καρβούνης).

Οι αποστάσεις είναι: 13 Km από το χωριό Μαραθόκαμπος, 16 Km από την πόλη Καρλόβασι, 23 Km από την πόλη του Πυθαγορείου και 36,5 Km από την πόλη της Σάμου.

Διοικητικά αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Νεοχωρίου, η οποία ανήκει στην Δημοτική Ενότητα Μαραθοκάμπου, του Δήμου Δυτικής Σάμου, με πρωτεύουσα το Καρλόβασι.

Το Νεοχώριο, είναι ένα από τα μικρότερα χωριά της Σάμου, χτισμένο σε άγονο και απότομο έδαφος. Διαθέτει υπέροχη θέα προς τα δυτικά στον κόλπο του Μαραθόκαμπου και νότια στα νησιά Ικαρία, Φούρνους, Πάτμο, Αρκιούς, που σήμερα γοητεύει τον επισκέπτη, αλλά παλαιότερα αποτελούσε τον τρόπο άμυνας τους στις πειρατικές επιδρομές.

Το χωριό διατηρεί σημαντικά στοιχεία της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και έχει χαρακτηριστεί ως οικισμός ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους (4754/30-4-2002), με πολλούς περιορισμούς στην κατασκευή και επισκευή νέων κατοικιών.

Επάνω

Ιστορία & Όνομα

Η ιστορία του χωριού αρχίζει περίπου στις αρχές του 17ου αι., με την δημιουργία του συνοικισμού Ζουρέϊκα,  στην ίδια γεωγραφική θέση, από την οικογένεια Ζουρά. Σύντομα ακολούθησαν και άλλοι κάτοικοι από τους κοντινούς συνοικισμούς Κατσουρέικα και Λαζέικα του χωριού Σπαθαραίοι, καθώς και του συνοικισμού Καμίνια του χωριού Πλάτανος. Έτσι τέλος του 17ου αι. είχε δημιουργηθεί ένα μικρό νέο χωριό, το Νεοχώριο ή Νιχώρι ή κατά την σαμιακή διαλεκτικό Νιχουράκ’ (=νέο χωριουδάκι), που κατοπτρίζει τόσο το μικρό μέγεθος, όσο και το σχετικά νέο της ίδρυσης του χωριού.

Το χωριό δεν αναφέρεται το 1677, στο βιβλίο «Περιγραφή της παρούσης καταστάσεως της Σάμου, Ικαρίας, Πάτμου και Άθωνος» του συγγραφέα Αρχιεπισκόπου Σάμου Ιωσήφ Γεωργειρήνης, αναφέρεται όμως το 1702 από τον Γάλλο βοτανολόγο Joseph Pitton de Tournefort.

Αξιοσημείωτη είναι η καταγραφή του Ε.Σταματιάδη, στα Σαμιακά, για την οικονομική κατάσταση των κατοίκων του χωριό στα τέλη του 19ου αι., για την οποία γράφει χαρακτηριστικά “Δυστυχώς η φτώχεια και η εξαθλίωση εξαφανίζουν τη ζωηρότητα και την εργατικότητα των Νεοχωριτών, οι οποίοι, αν και δεν έχουν εύφορη γη, θα μπορούσαν και σήμερα να βρίσκονται σε κατάσταση μιας σχετικής ευπορίας, όπως και κατά τα περασμένα χρόνια, αν δεν είχαν πέσει στα νύχια της τοκογλυφίας”.

Στην περιοχή του Νεοχωρίου υπήρχε υδρόμυλος που ανήκε στην Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου, την οποία ενοικίαζε. Το 1840 ο μύλος ενοικιάστηκε από τον ιερέα του χωριού Γεώργιο, αλλά, λόγω ασυνέπειας στην πληρωμή των ενοικίων, η μονή τον έδωσε στο Μαραθοκαμπίτη Μανουήλ Φραγκονικολάου.

Ο Ε.Σταματιάδης, αναφέρει επίσης στα Σαμιακά, ότι κοντά στο χωριό, στην θέση Γούβα, υπήρχαν κατάλοιπα αρχαίου οικισμού, όπου οι γεωργοί καλλιεργώντας τα κτήματά τους έβρισκαν συχνά αρχαία αντικείμενα και οικοδομικά μέλη αρχαίων κτηρίων.

Ο ενοριακός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στον Ταξιάρχη Μιχαήλ (γιορτάζει 8 Νοεμβρίου), και θεμελιώθηκε το 1797, με πρωτομάστορα το Δημήτριο, ενώ το 1850 προστέθηκε ο νάρθηκας.  Το 1888 γίνετε μία γενική επισκευή του ναού, ενώ το 1897, αποφασίζεται η κατασκευή του καμπαναριού, που ολοκληρώθηκε μετά από 5 χρόνια και στις αρχές του 1909 πραγματοποιείται η επίστρωση του προαυλίου χώρου.

Επάνω

Χρήσιμα

• Συνεχίζοντας τον κατηφορικό δρόμο προς τα νότια, καταλήγετε στα χωριά Σκουρέικα (4 km) και Κουμαίικα (4.5 km).

Επάνω

Video

Επάνω